Tawuła szara ‘Kaziu’ ^PBR

(Olszanowski 2013)

Odmiana powstała z wegetatywnego rozmnożenia zmutowanego pędu, znalezionego w 2003 roku na matecznym egzemplarzu tawuły szarej ‘Grefsheim’ (Spiraea x cinerea). Cechą charakterystyczną krzewów nowej odmiany jest wybarwienie liści. Początkowo przy rozwoju są zielonkawo-żółte, później po przekwitnięciu kwiatów trwale złoto-żółte. Ze wstępnych obserwacji wynika, że egzemplarze odmiany ‘Kaziu’ mają bardziej spłaszczony pokrój w porównaniu z krzewami odmiany ‘Grefsheim’, będącymi w tym samym wieku. Po 10 latach najstarsze okazy osiągnęły 100-110 cm wysokości i 140-150 cm szerokości. Barwa kwiatów biała. Wielkość i kształt liści, barwa pędów oraz termin i obfitość kwitnienia również nie odbiegają od odmiany wyjściowej. Do intensywnego wybarwienia liści wymagane jest stanowisko słoneczne, ewentualnie lekko ocienione. Tawuła szara ‘Kaziu’ jest odporna na poparzenia słoneczne, rośnie zdrowo na wszystkich rodzajach gleb, za wyjątkiem tych bardzo suchych. Wykazuje bardzo dobrą mrozoodporność, która badana jest w województwie opolskim (Zawada koło Opola) i w zachodniej Małopolsce (okolice Wadowic).

Tawuła szara 'Kaziu' ^PBR opisana została w dwumiesięczniku Szkółkarstwo 6/2013.

Mgr inż. Mariusz Olszanowski