Grujecznik japońskiC (ercidiphyllum japonicum)
W stanie naturalnym występuje w Japonii i Chinach. Jest średniej wielkości drzewem, osiągającym 15 m wysokości (w sprzyjających warunkach więcej) i 7-8 m szerokości. Korona przeważnie jest nisko osadzona, w zarysie kopulasta. Liście ma niewielkie, sercowate, zmieniające barwę w ciągu roku. Wiosną w trakcie rozwoju są brązowoczerwone lub fioletowe, a latem sinozielone. Jesienią przebarwiają się na kolor soczysto żółty. Opadłe liście ładnie, słodkawo pachną. Bardzo dekoracyjne są również czerwone drobne kwiaty, które wzmagają wiosenny efekt.
Wymaga gleb dość wilgotnych i najlepiej próchnicznych. W suchych miejscach rośnie słabo i często krzewiasto. Dobrze czuje się na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Wykazuje wysoką odporność na mrozy, ale młode egzemplarze mogą być uszkadzane w surowe zimy. Grujecznik jest roślina mało kłopotliwą i nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych.
Nadaje się do większych ogrodów przydomowych, gdzie powinien rosnąć w eksponowanym miejscu. Polecany jest szczególnie do dużych parków oraz zieleni osiedlowej. Najładniej prezentuje się samotnie lub w grupach na rozległych trawnikach.
Z grujecznika można tworzyć cięte, gęste żywopłoty (podobnie jak z graba i buka). W żywopłotach należy wysadzać go co 0,3 – 0,5 m zależnie od planowanej, docelowej wysokości.
Grujecznik jest jednym z najładniej przebarwiających się drzew azjatyckich, które mogą rosnąć w naszym klimacie. Roślina godna uwagi każdego miłośnika egzotycznych roślin.
