Żywotnik zachodni 'Karolinka'
Thuja occidentalis 'Karolinka'
       (Olszanowski, 2006)

Opis
Odmiana ta została wyselekcjonowana spośród siewek uzyskanych w 1993 roku z nasion żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis) 'Aurescens'. Pokrój ma nieregularny, szeroko stożkowy lub kępkowaty. Barwa młodych przyrostów jest złocistożółta z kremowymi końcami pędów (zimą zaróżowionymi), później żółta lecz  trwała. Gałązki wewnątrz korony są bladozielone, z kremowymi poprzecznymi paskami. Łuski na pędach są nieco mniejsze niż u gatunku, ale dla niego typowe. Krzew może wytwarzać nieliczne szyszki. Jego wzrost jest bardzo wolny. Nieistniejąca już roślina mateczna (zamarła na skutek uszkodzenia mechanicznego w 2006 r.) w wieku 13 lat miała wysokość ok. 50 cm i szerokość 60 cm. najstarsze 10-letnie okazy potomne osiągnęły wysokość 30-40 cm i podobną średnicę. Krzewy wykazują wysoką odporność na suszę i są całkowicie mrozoodporne w warunkach klimatycznych południowo-zachodniej Polski (w miejscowości Zawada koło Opola).

Zastosowanie
Żywotnik zachodni 'Karolinka' polecany jest głównie do ogrodów przydomowych i terenów zieleni typu zamkniętego (zieleń przy firmach, instytucjach, cmentarzach). Wynika to z bardzo wolnego wzrostu krzewów tej odmiany – na otwartych terenach zieleni (parki, zieleń osiedlowa) żywotnik zachodni 'Karolinka' jak inne karłowe rośliny może być narażony na niszczenie przez zwierzęta i wandali oraz zarastanie przez roślinność niepożądaną. Żywotnik zachodni 'Karolinka' najładniej prezentuje się jako element barwny w kompozycjach z innymi roślinami. Można tworzyć z niego lekko formowane (w przekroju owalne), niskie, obwódkowe żywopłoty o wysokości do 80 cm (wysokość zakładana). W żywopłotach krzewy należy wysadzać co 0,33 m (3 szt. na 1m bieżący). Odmiana ze względu na swoją dobrą odporność na mróz i suszę jest polecana do obsadzania donic (na patiach i tarasach) oraz skrzynek balkonowych.

Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) 'Karolinka' został opisany po raz pierwszy w pracy magisterskiej autora (Rozmnażanie wegetatywne i wzrost nowych odmian żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis)) wykonanej pod kierunkiem dr hab. Piotra Murasa na Akademii Rolniczej (obecnie Uniwersytet Rolniczy) w Krakowie. Po raz drugi opis ukazał się w numerze 6/2009 dwumiesięcznika branżowego ,,Szkółkarstwo’’.


Mgr inż. Mariusz Olszanowski